Беренче карашка, бу татар мәкале бик гади һәм аңлаешлы кебек тоела. "Куп эшлэсэн эш коне, тук булырсын кыш коне" мәкаленең мәгънәсе шунда: җәй көне тырышып эшләсәң, кышын яшәү рәхәт һәм мул булачак. Бу мәкаль, нигездә, хезмәтнең әһәмияте һәм киләчәк өчен тырышлык күрсәтүнең мөһимлеге турында сөйли.
Хикәя:
Бер заманны, татар авылында Айдар исемле бер егет яшәгән. Айдар бик тырыш һәм акыллы егет булган, әмма ул җәйге ялларны эшкә багышларга бик үк теләмәгән. Ул дуслары белән елга буена барырга, урманда йөри торырга яраткан. Әмма аның әти-әнисе һәрвакыт аңа: "Айдар, күп эшләсәң җәй көне, тук булырсың кыш көне", – дип әйтә торган булганнар.
Беркөнне Айдар, әти-әнисен тыңлап, җәй көне кырда эшләргә карар кылган. Ул басуда эшләгән, печән чапкан, мал-туарларны караган. Башта бу аңа авыр тоелган, әмма вакыт үткән саен Айдар эштән тәм таба башлаган. Ул үз хезмәтенең нәтиҗәсен күргән: амбарлар тутырылган, маллар ямьле һәм таза булган.
Кыш җиткәч, Айдарның гаиләсе мул тормыш белән яшәгән. Аларның өстәлендә һәрвакыт ризык булган, өйләре җылы һәм рәхәт булган. Айдар үзенең тырышлыгының җимешләрен күреп, әти-әниләренә рәхмәт әйткән һәм аларның сүзләренең хаклыгын аңлаган.
Шулай итеп, Айдар үзенең тәҗрибәсендә "Куп эшлэсэн эш коне, тук булырсын кыш коне" мәкаленең дөреслеген аңлаган. Бу хикәя безгә тырыш хезмәтнең һәм вакытында эш башкаруның мөһимлеген искәртә. Һәр эштә дә нәтиҗәгә ирешү өчен тырышлык кирәк, һәм бу тырышлык безгә киләчәктә мул тормыш белән яшәү мөмкинлеге бирә.