небольшие рассказы о зиме,весне,осени и про лето на татарском языке
небольшие рассказы о зиме,весне,осени и про лето на татарском языке
Вот небольшие рассказы о временах года на татарском языке. Каждый рассказ постараюсь сделать емким и содержательным, чтобы передать образы и атмосферу каждого времени года.
Кыш җитте. Барлык җир ак юрган белән капланды. Кар бөртекләре күктән әкрен генә төшәләр. Балалар ишегалдында уйныйлар: берәүләр кар бабай ясый, икенчеләре чана шуалар. Тирә-якта тынычлык һәм сафлык хөкем сөрә. Ә өйдә җылы, мичтә ут яна, чәй өстәле әзер. Кышкы кичләрдә гаилә белән җыелып, әкиятләр тыңлау – иң рәхәт вакытларның берсе. Кышның салкыны да, аклыгы да күңелгә рәхәтлек бирә.
Яз килде. Кар эреп, инешләр челтерәп ага башлады. Кояш үзенең җылы нурларын җиргә сибә. Табигать уяна: агачлар бөреләнә, кошлар сайрый, беренче чәчәкләр – умырзаялар – җирдән баш калкыта. Авылда кешеләр бакчаларына чыга, җир эшләрен башлыйлар. Язның һавасы үзенчәлекле: ул саф һәм җылы. Бу вакытта күңел дә җылынып, яңа хыяллар һәм өметләр белән тула.
Җәй – иң җылы һәм күңелле вакыт. Басуларда игеннәр өлгерә. Балалар елгага су керергә йөгерәләр, ә өлкәннәр бакчаларында җиләк-җимеш җыялар. Кояшлы көннәрдә табигать аеруча матур: яшел болыннар, төрле төстәге чәчәкләр, күктә очкан күбәләкләр. Авылда кичләрен кешеләр капка төбенә чыгып, сөйләшеп утыралар. Җәй ул хезмәт вакыты, әмма шул ук вакытта күңел ачу һәм табигать белән бергә яшәү мизгеле дә.
Көз – искиткеч матур вакыт. Урманнар алтын һәм кызыл төсләргә күмелә. Җиргә яфраклар коела, алар өстеннән йөрү күңелгә рәхәтлек бирә. Көзге көннәрдә яңгырлар еш ява, әмма бу вакытта өйдә утырып, тәрәзәдән карау рәхәт. Авылда көз – муллык чоры: уңыш җыю, бәрәңге алулар тәмамлана. Табигать акрын гына кышка әзерләнә. Көз – уйланулар һәм тынычлану вакыты.
Бу кечкенә хикәяләр ел фасылларының матурлыгын һәм үзенчәлекләрен тасвирлый. Аларны татар телендә балаларга да, өлкәннәргә дә укырга кызыклы булыр.
Зима, весна, осень и лето — это четыре времени года, каждое из которых имеет свои особенности.
Зима: Кыш килгәч, табигать ак кар белән каплана. Кышның салкын көннәрендә балалар кар катнашында уйный, чаңгыда шуа. Уйнаганда, күңелләр күтәрелә.
Весна: Язда табигать яңара. Чәчәкләр ачыла, агачлар яфракларын чыгара. Кояш яктырып, җирне җылыта. Язның тәүге көннәре — яңарыш, тормышка кире кайткан вакыт.
Осень: Көз көне яфраклар саргая һәм җиргә төшә. Урамнар алтын сары төсләргә күмелә. Көз — уңыш вакытында, бакчаларда җыелган җимешләр белән шатланабыз.
Лето: Җәй җиткәч, кояш җылыта, балалар су буенда уйный, җәйге ялга чыга. Табигатьтә гөрләүләр, чәчәкләр, җимешләр белән тула. Җәй — рәхәтлек һәм күңел ачу вакыты.
Һәр сезонның үз матурлыгы, үз хисләре бар.
Конечно! Вот небольшие рассказы о каждом из сезонов на татарском языке:
Кыш (Зима)
Кыш – бу елның иң матур вакытларының берсе. Кышкы кичләрнең тынлыгы, җирне каплаган ак кар, балаларның карга уенчыклар ясап уйнарлары күңелне күтәрә. Кышын табигать тын, әмма аның матурлыгы искиткеч. Агачларның ботаклары ак кар белән капланган, күктәге кояшның нурлары карда уйный. Кышкы кичләрдә кешеләр җылы өйләрендә утырып, чәй эчә, уеннар уйный, китап укый. Кыш – бу якыннарыбыз белән вакыт үткәрү, күңелле мизгелләр ясау вакыты.
Яз (Весна)
Яз – бу яңарыш, яшәү көне. Кышның салкыннары артта кала, табигать яңара. Чәчәкләр яфракка чыга, урманнарда һәм кырларда яратылган матурлык башлана. Язда кояш нурлары җылы, кешеләр бакчаларында эшли, ул чагында табигатькә мәхәббәт уяна. Яз вакытында безнең күңелләребез дә ачыклана, яңа хыяллар һәм планнар белән тула. Яз – бу яңа башлангычлар, өметләр һәм мәхәббәт вакытлары.
Көз (Осень)
Көз – бу табигатьнең алтын мизгеле. Агачларның яфраклары сары, кызыл, алтын төсләргә кереп, җиргә төшкәч, күңелгә матурлык китерә. Көз – уңышны җыю вакыты, бакчаларда җимешләр һәм яшелчәләр өлгерә. Кешеләр көзге базарларда үзләренең уңышларын сата, табигатьтәге үзгәрешләрне күзәтәләр. Көзге кичләр салкын, әмма аларның романтикасы, җылы уты һәм дуслар белән чыга торган кичәләр күңелне җылыта. Көз – бу уйлану һәм рәхмәт вакытлары.
Җәй (Лето)
Җәй – бу каникуллар, ял итү, табигатьтә йөрү вакыты. Кояшның җылы нурлары, суның салкынлыгы, яшеллек һәм чәчәкләр – бу җәйнең матурлыгы. Балалар пляжларда уйный, ата-аналары белән табигатькә чыга, пикник ясый. Җәй – бу татлы җимешләр, җиләк-җимешләр, кунаклар һәм дуслар белән күңелле вакыт уздыру вакыты. Җәй кичләре ачык һавада, йолдызлар астында утыру, хыяллар турында сөйләшү – бу мизгелләр тормышның иң истәлекле вакытлары.
Һәр сезонның үзенә күрә матурлыгы, үзенчәлекләре бар, һәм алар безгә тормышның төрлелеген, һәр мизгелнең кадерен белергә өйрәтә.
