Минем туган көнем - миңа иң яраткан көннәрнең берсе. Бу көнне мин һәрвакытта күңелле һәм бәйрәмчә хис итәм. Минем туган көнем көзен була, шуңа күрә табигать төсләре бик матур була. Яфраклар саргылт һәм кызыл төсләргә керә, һава салкынрак була башлый, әмма көннәр әле дә җылы һәм якты.
Туган көнемнең иртәсендә минем әнием яраткан бәлешемне пешерә. Бу бәлешнең исе бөтен йортка тарала. Минем гаиләм һәм дусларым белән бергәләп иртәнге ашны ашаганнан соң, без бүләкләр алмашабыз. Минем әтием һәрвакытта миңа кызыклы китаплар бирә, чөнки ул белә ки, мин китап укырга яратам.
Көндезге вакытта, әгәр һава яхшы булса, без гаилә белән паркка йөрибез. Паркта без уйныйбыз, ял итәбез һәм табигатьнең матурлыгын күзәтәбез. Кайчак минем дусларым да килә һәм без бергәләп футбол уйныйбыз яки башка уеннарда катнашабыз.
Кичке вакытта, минем туган көнемнең иң мөһим өлеше башлана. Безнең өйдә әнием һәм әтием зур табын әзерлиләр. Әнием төрле тәмле ризыклар пешерә, мәсәлән, пилмән, бәлеш һәм казылык. Әтием исә миңа яңа уеннар һәм башка кызыклы эшләр тәкъдим итә.
Гаиләм һәм дусларым белән бергәләп ашау, сөйләшү һәм көлешү - бу миңа бик зур бәхет һәм шатлык китерә. Минем өчен мөһим булган кешеләр янәшәмдә булганда, мин бик бәхетле булам. Шулай итеп, минем туган көнем - ул күңел ачу, яраткан кешеләрем белән вакыт үткәрү һәм гомер буе истә калырлык матур мизгелләр ясау көне.